Autorem artykułu jest: ZEME Sp. z o.o.
Obróbka metali to jeden z najbardziej rozwijających się obecnie profilów działalności firm przemysłowych. Szerokie zastosowanie trawienia, od drobnych elementów złącznych jak śruby, kończąc na dużych konstrukcjach stalowych powoduje, że wraz z wzrostem zapotrzebowania na produkty metalowe, rośnie ilość odpadów niebezpiecznych do utylizacji, jak również ryzyko związane z ich poprawnym i bezpiecznym przetwarzaniem.
TRAWIENIE METALI ŻELAZNYCH - KWASY
Główny odpadem powstającym podczas obróbki metali żelaznych, są kwasy trawiące. Znacząca większość odpadów to kwasy solne. Na ich popularność wpływ ma niższa cena, w stosunku do pozostałych kwasów jak również jego większa wydajność. Na drugim miejscu ze względu na popularność znajdują się kwasy siarkowe.
Kwasy są podawane do procesu w określonym stężeniu, następnie podczas trawienia czyste kwasy absorbują pierwiastki zawarte w trawionym stopie metalu, nabywając tym samym np. żelaza, cynku, niklu, miedzi i innych pierwiastków.
Jednocześnie w miarę upływu czasu trawienia i ilości detali trawionych w kwasie zmniejszają się jego możliwości trawienia, a tym samym w ostatecznym rozrachunku konieczna jest jego wymiana.
DODATKOWE PROCESY - ODTŁUSZCZANIE, PŁUKANIE. UTYLIZACJA WÓD POPŁUCZNYCH.
Oczywiście trawienie, to nie jedyny proces, któremu poddawane są elementy metalowe. Każdy detal poddawany jest przed dalszym wykorzystaniem również procesom odtłuszczania i płukania. Odpady tego typu często w swoim składzie zawierają pozostałości kwasów, jednak ich stężenie jest niższe, przez co powstają kwaśne płuczki i wody popłuczne z zawartością trawionych metali. Również te ciecze w ramach upływu czasu i ilości powtórzeń danych procesów zużywają się, dlatego i one podlegają utylizacji.
WYMIANA KWASÓW I WÓD POPŁUCZNYCH - PROCES UTYLIZACJI ODPADÓW
Zużyte kąpiele kwasów jak również wód poprocesowych, zostają następnie opróżnione z wanien i przez rurociągi zakładowe trafiają do zbiorników magazynowych. Oczywiście konstrukcja tych zbiorników, ich pojemność i wykorzystane materiały są dobrane odpowiednio do ilości i jakości magazynowanych substancji.
W firmach, dysponujących ograniczonymi ilościami odpadów płynnych tego typu, stosuje się również magazynowanie w pojemnikach IBC/DPPL o pojemności 1m3 każdy.
Pojemniki te mają jednak swój ograniczony „czas życia”, który ustala się zgodnie z przepisami Umowy Europejskiej ADR w oparciu o właściwości magazynowanych substancji oraz rodzaj wykorzystanego materiału.
ODBIÓR ODPADÓW Z TRAWIENIA ELEMENTÓW METALOWYCH
Zmagazynowane odpady trafiają następnie do firm specjalizujących się w ich przetwarzaniu.
Główną metodą zagospodarowania kwasów i wód procesowych jest ich neutralizacja w instalacjach do przetwarzania odpadów niebezpiecznych.
W oparciu o procesy fizyko-chemiczne usuwane są substancje szkodliwe z roztworów, a następnie oczyszczoną wodę kieruje się do oczyszczalni miejsko-przemysłowych. Zanieczyszczenia strącone do osadów trafiają na składowisko, lub są kierowane do procesu zestalania.
Główną metodą zagospodarowania kwasów i wód procesowych jest ich neutralizacja w instalacjach do przetwarzania odpadów niebezpiecznych.
W oparciu o procesy fizyko-chemiczne usuwane są substancje szkodliwe z roztworów, a następnie oczyszczoną wodę kieruje się do oczyszczalni miejsko-przemysłowych. Zanieczyszczenia strącone do osadów trafiają na składowisko, lub są kierowane do procesu zestalania.
TRANSPORT ODPADÓW NIEBEZPIECZNYCH - WYMAGANIA
Osobną kwestią wartą omówienia są wymagania transportowe, które wynikają z właściwości odpadów oraz zastosowanych pojemników magazynowych. W przypadku gromadzenia odpadów kwasów i wód procesowych w pojemnikach IBC/DPPL ważne jest, aby pojemniki te posiadały atesty UN, umożliwiające transport zgodnie z Umową Europejską ADR. Takie same obostrzenia dotyczą transportu cysternami, przy czym w tym wypadku dodatkowo należy dobrać cysternę odporną na właściwości danego kwasu.TYPY CYSTERN DO TRANSPORTU ODPADÓW KWASÓW Z TRAWIENIA
W przypadku kwasu siarkowego najczęściej stosowane są cysterny chemoodporne z pompami, umożliwiające załadunek bezpośrednio ze zbiorników. Kwas solny wymaga zastosowania cystern z powłoką chemoodporną, niewrażliwą na działanie kwasu solnego. Cysterny te nie posiadają pomp, a załadunek odbywa się od góry np. stacja UNO, przez pompy w instalacji Wytwórcy. Oczywiście pompowanie odbywa się w układzie zamkniętym przez bezpośrednie podpięcie węża pomiędzy cysterną a instalacją u Wytwórcy odpadów.
Załadunek prowadzi się przy ciągłym nadzorze.
ODPADY NIEBEZPIECZNE - PRZEPISY ADR - KODY UN
Odpady kwasów, z racji swoich właściwości są klasyfikowane jako towary niebezpieczne i podlegają klasyfikacji w ramach Umowy Europejskiej ADR.
Najczęstsze kody UN wynikające z przepisów ADR stosowane w transporcie zużytych kwasów to:
- UN 1789 KWAS CHLOROWODOROWY (KWAS SOLNY)
- UN 1832 KWAS SIARKOWY ZUŻYTY
- UN 3264 MATERIAŁ ŻRĄCY, KWAŚNY, NIEORGANICZNY, CIEKŁY, I.N.O.
Oznaczeniem pojemników i przygotowaniem dokumentów transportowych zajmują się w tym przypadku Doradcy DGSA, którzy posiadają odpowiednie uprawnienia (zdany egzamin w TDT).
Jeżeli Twoja firma generuje odpady niebezpieczne m.in kwasów - zapraszamy do zapoznania się z naszą ofertą. Utylizacja odpadów niebezpiecznych to jedna z naszych głównych specjalizacji.
